రండి చేనేతను ప్రేమిద్దాం చేనేతను ధరిద్దాం

మన రాష్ట్రం ఎంతో సొగసైన చేనేత సొబగులను కలిగి వుంది. బహు నాణ్యమైన వస్త్రాలను ఉత్పత్తి చేస్తున్న అద్భుతమైన చేనేత కళాకారులు వున్నారు. రాష్ట్రం నలుమూలలా విస్తరించి వున్న ఈ కళాకారులు క్రమంగా ఉపాధిని కోల్పోతూ కుంచించుకు పోతున్నారు. పొట్ట గడవని స్థితిలో ఆత్మహత్యల వేపు నెట్టబడుతున్నారు. చేతిలో అద్భుతమైన నేత కళ వుండి కూడా ఆదరణ కరువై, చేసిన ఉత్పత్తికి తగిన గిట్టుబాటు ధర లేక సరైన ప్రభుత్వ సహకారం, విధాన నిర్ణయం కరువై వీరు ఆత్మహత్యలు చేసుకునే దుస్థితిలో వున్నారు.

మన రాష్ట్రంలో ఎన్నో వైవిధ్యభరితమైన చేనేత ఉత్పత్తులు దొరుకుతాయి. ఒకదాన్ని మించి మరొకటి. వెంకటగిరి, మంగళగిరి, గుంటూరు, గద్వాల, పోచంపల్లి, కొయ్యల గూడెం, నారాయణపేట, పెడన, బండారులంక, మోరి, ఉప్పాడ, చీరాల, సిద్దిపేట, మాధవరం, పొందూరు ఖద్దరు ఇలా ఎన్నో ఎన్నెన్నో. వీరి సృష్టి ప్రతీదీ విలక్షణమైనదే. గద్వాల చీర ప్రత్యేకత దానికదే సాటి. ఒకప్పుడు వెంటకగిరి జరీ చీర, అరచేతి మందాన అంచున్న జరీ చీర కట్టు సోషల్ స్టేటస్కు గుర్తింపు. ప్రస్తుతం వెంటకగిరి జరీ చీర వెల వెల బోతోంది. కొయ్యల గూడెం డ్రస్ మెటీరియల్, డిజైన్లు ఎంతో అద్భుతంగా వుంటాయి.ఇంక మంగళ గిరి చీరలు డ్రస్ మెటీరియల్స్, భట్టిప్రోలు పంచెలు, లాల్చి పైజామా బట్ట ఎంతో సౌకర్యవంతంగా వుంటాయి. మన ఉష్ణోగ్రతలకి చక్కగా సూట్ అవుతూ, శరీరానికి హాయినిచ్చే బట్ట చేనేత. నా వరకు నేను చేనేత తప్ప వేరే బట్ట కట్టలేను. నాకు మంగళగిరి, నారాయణపేట్, వెంకటగిరి చీరలంటే ఇష్టం. ఇవి తప్ప వేరేవి సాధారణంగా ధరించలేను. అపుడపుడూ నాకు చాలా దిగులేస్తుంది. కొనేవాళ్ళు, కట్టేవాళ్ళు లేక వీరంతా చీరలు నేయడం మానేస్తే నా లాంటి వాళ్ళ పరిస్థితి ఏంటా? అన్పిస్తుంటుంది.

ఈ రోజు మార్కెట్ల నిండా సింధటిక్, నైలెక్స్, సిల్కు వస్త్రాలు ముంచెత్తాయి. సిల్కు చీరల మీద ఎంబ్రాయిడరీల కోసం వేలకు వేలు ఖర్చు పెడుతున్నారు. మార్కెట్ శక్తులు ఏదీ ఫ్యాషన్ అని ప్రచారం చేస్తే వినియోగదారులు ఆ మత్తులో కొంత కాలం మునిగి తేలతారు. ప్రస్తుతం ఎంబ్రాయడరీ సిల్కు చీర మార్కెట్ని ఏలుతోంది. పెద్ద పెద్ద మాల్స్లో ఈ చీరల కోసం వేలల్లోనే చెల్లిస్తున్నారు. వీటి ముందు మన చేనేత చీర కళ తప్పిపోతోంది. నేసిన వస్త్రం అమ్ముడు కాక, గిట్టుబాటు ధర లేక, పని లేక నేత పని వారు పస్తులుంటున్నారు.

పెద్ద పెద్ద మిల్లుల యాజమాన్యాలు చేనేతకు ప్రత్యేకమైన డిజైన్లను కాపీ కొట్టి, గుట్టల కొద్దీ సిల్కు వస్త్రాలను ఉత్పత్తి చేస్తున్నారు. సహజంగానే ఇవి చేనేత కన్నా కారు చవగ్గా దొరుకుతాయి. అరవై, డెభ్భై రూపాయల్లో ఈ రోజు సింధటిక్ చీర దొరుకుతోంది. చేనేతను మెయిన్టెయిన్ చెయ్యడం కొంత శ్రమతో కూడుకొన్నది అవడంవల్ల జనం సింధటిక్ వేపు మొగ్గుతున్నారు. ఈ మొగ్గు చేనేత కార్మికుల జీవితాలకు మరణ శాసనమౌతోంది.

ప్రభుత్వానికి సరైన చేనేత విధానం లేదు. వ్యవసాయం తర్వాత లక్షలాది మందికి జీవనోపాధిని కల్పిస్తున్న చేనేత రంగం పట్ల ప్రేమగాని, గౌరవంగాని అసలే లేదు.ప్రభుత్వం చిత్త శుద్ధ్దితో తగిన నిర్ణయాలను తీసుకుంటే చేనేత కార్మికులు తమ పని తాము చేసుకుంటూ తమ బతుకు తాము బతకగలరు. వారేమీ పని చూపించమని దేబిరించటం లేదు. మేము పని చేస్తాం. మా పనికి తగిన ఫలితం ఇవ్వమని కోరుతున్నారు. తమకు అవసరమైన నూలు, తదితర నేతకి అవసరమైన వస్తువుల్ని సక్రమంగా, సరసమైన ధరలకి ఇవ్వమని మాత్రమే కోరుతున్నారు. ఎందుకని ప్రభుత్వం స్పందించడం లేదు? ప్రభుత్వం చేనేతకి చేయూత నిచ్చి, చిత్తశుద్ధితో ఈ క్రింది పనులు చేసి చూపమనండి. మరణశయ్య మీదున్న చేనేత రంగం జవజీవాలతో కళ కళలాడుతుంది.

• ప్రభుత్వం కొనుగోలు చేసే బట్టనంతా చేనేత నుండే కొనాలి.
• ప్రభుత్వ కార్యాలయాలో వాడే సమస్తమైన బట్టని -కర్టెన్లు, దుప్పట్లు, టవళ్ళు, నేప్కిన్లు, ఆసుపత్రుల్లో వాడే వస్త్రాలు, అన్ని ప్రభుత్వ వసతి గృహాల్లోను వాడే వస్త్రాలు
• ప్రభుత్వోగులకు సబ్సిడిగా ఇచ్చే రుణాల్ని పునరుద్ధరించాలి. ఇది తప్పనిసరిగా వెంటనే చెయ్యాలి. సంవత్సరానికి ఒకసారి పండుగలకి ఇచ్చే ఈ రుణం ప్రభుత్వోద్యోగుల కుటుంబానికి కావలసిన చేనేత వస్త్రాలను సమకూర్చుతుంది. నేత కార్మికులకు పనీ చూపెడుతుంది.
• తెల్లకార్డుదారులందరికీ జనతా వస్త్రాలు సబ్సిడీ రేటుకి సరఫరా చెయ్యాలి. వీటి పంపకాన్ని ఇందిరమ్మ పధంలో పని చేస్తున్న మహిళా సమాఖ్యలకి అప్పగించాలి.
• చేనేత వస్త్రాల వాడకం గురించి ఉద్యమ రూపంలో ప్రచారం చెయ్యాలి. తాము కొన్న ఒక చేనేత వస్త్రం ఒక కుటుంబానికి ఎలా జీవనాధారమో విడమరిచి చెప్పాలి.
• చేనేత వస్త్రాన్ని ప్రేమించడం అంటే చేనేతలో వున్న లక్షలాది కుటుంబాలను ప్రేమించడమే. వారిని ఆత్మహత్యల నుంచి మళ్ళించడమే.
• ఎనిమిది కోట్ల జనాభాలో కొన్ని లక్షల మంది చేనేతను ఆదరించినా చేనేత కార్మికుల జీవితాల్లో వెలుగు నింపిన వాళ్ళవుతారు.