Category Archives: కవితలు

ఎదపూసినపువ్వు ఆత్మీయతను పంచే వెన్నెల ఆకాశంలో మెరిసే తారక

ఆకాశంలో నీలి నక్షత్రాలు పొడుస్తున్నాయి సముద్రాలు ఒక్కసారి ఊపిరి పీల్చుకుంటున్నాయి కొండల్లో గడ్డిపూల దరహాసం

నిలువెల్లా గాయం లా ఆమె ఏమైనా కాలం మారుతుందన్న ఆశ యుగాలుగా నడిపిస్తుంది

నీ రాక కోసం యావత్‌ భూలోకం ఉద్విగ్నభరితంగా కళ్ళు కాయలు చేసుకునే ఎదిరి చూస్తోంది తల్లీ..!

చీకట్లను తొలగించుకుంటూ నాటి, నేటి నడకలను సరిదిద్దుకుంటూ అంది వచ్చిన చేయూతనందుకుంటూ, తనను తాను దిద్దుకొంటోంది ‘‘వనిత’’వెన్నెల దారులకై

(బాలికా దినోత్సవ సందర్భంగా) అమ్మాయి! నువ్విప్పుడు ఆడపిల్లవే కాదు.. ఆకాశంలో ఎగిరే స్వేచ్ఛా విహంగానివి

మరి కాస్త స్వేచ్ఛ మాకుంటే పుట్టక ముందే గిట్టిపొయేలా చేసే మానుష-కర్కశత్వాన్ని కాదని జీవించే అవకాశం మాకు దక్కేది – మా బలగం మరికొంత పెరిగేది!

గడ్డి పువ్వులా దారెంట సాగిపోతూ కోతలైనంక చెదిరిన చేనులా మారిన తన జీవితానికి చింతిస్తూ

ఆడపిల్లల్ని చూడనివ్వండి తలెత్తి కళ్ళెత్తి సూటిగానే చూడనివ్వండి తాత… తండ్రి… భర్త… కొడుకు కళ్ళతో కాదు

అరకు లోయలో వికసిస్తున్న ఆ గడ్డి పూల సొగసుకు వెన్నెల దివిటీలు వెలిగిస్తుంది

ఊయలలో నిదురించే ఉంగా ఉంగా పసిపాప నైనా బుడి బుడి అడుగుల నడకన సాగే

నిశ్శబ్ద నిశీధిలో సిమ్మెటల రొద ఒక్క సారిగా ఒళ్ళు జలధరించే కేక నిస్సహాయంగా చుట్టూ ప్రకృతి ప్రతిధ్వని ని తనలో కలుపు

నిన్న కలలో.. అమ్మ నన్ను చూడాలనీ, నా దగ్గరికి రావాలనీ పరితపించింది

వంటింటి సామ్రాజ్యాన కట్టిపడేసిన ఇనుప సంకెళ్లు ఇప్పుడిప్పుడే తెగుతున్నాయని సంబరపడ్డా ఇంటిని చక్కదిద్దిన నేర్పు…

మానవులకు నాగరికత నేర్పిన వృత్తి మాది ప్రపంచంలో మనదేశ ఖ్యాతి పెంచిన వృత్తి మాది