Category Archives: కవితలు

సమాజంలో పరివర్తనొస్తే ` మరి స్త్రీలెందుకింకా తెరల వెనుక? అదృశ్యంగా పురుషుల చాటుగా?

ప్రతి చోటా నాకు ఎదురయ్యే ప్రశ్న సహనానికి పరీక్షలా

కడలంతా కష్టాలున్న విరబూసిన పువ్వుల చిరునవ్వు చిందిస్తూ

స్త్రీ! అద్భుత కళారూపిణి! మహిళ! శత సహస్రకోటి విస్తృత జగతిలో మహిమాన్విత! ఉద్వేగ ఉద్రిక్త సంఘర్షిత

ఆంగ్లం: Georgia Douglas Johnson, American స్వేచ్ఛానువాదం: జాని తక్కెడశిల (అఖిలాశ) ప్రతిలిపి తెలుగు విభాగం మేనేజర్‌, బెంగళూరు స్త్రీ హృదయం తెల్లవారుజాముతో ముందుకు కదులుతుంది

ఔనెందుకో…! ఆమెకు ఊరూ పేరూ ఉండదు పనులన్నీ చేసి పెట్టినందుకు గాను

(22 నవంబర్‌ 2007 నుండి మార్చి 2008 వరకు తస్లీమా ఢల్లీిలోని ఒక అజ్ఞాత ప్రదేశంలో నిర్బంధంలో ఉండవలసి వచ్చినపుడు ఈ కవిత వ్రాశారు. సమిక్‌ బందోపాధ్యాయ ఈ కవితను తస్లీమా యొక్క ‘ూతీఱంశీఅ జూశీవఎం’ పుస్తకం నుండి అనువదించారు. అనువాదం: పి.శ్రీనివాస గౌడ నేను ఇప్పుడు నివసించే గదిలో

(హైదరాబాద్‌ నగరంలో 16.1.2024న ఇద్దరు పిల్లల తల్లి పుష్పలతను ఆమె భర్త తల తెగ నరికి చంపాడు. అంకురం పిల్లల హోంలో చదువుకున్న పుష్పను, ఆమె పాపని ఈ ఘటన జరగడానికి కొన్ని రోజుల ముందే కలిశాను. పుష్ప, అలాంటి అనేకమంది స్త్రీల జీవితాలు రేపిన నా లోపలి కల్లోలమే ఈ కవిత) చిగురుటాకుల ఎర్రటి … Continue reading →

నేను పుట్టిన పది రోజులకే మా అమ్మ చనిపోయింది… నన్ను ముట్టుకోకుండానే మా నాన్న చనిపోయాడు… ఎందుకో నాకు ఇంకొన్నాళ్ళు మా అమ్మ కడుపులోనే ఉంటే మంచిగుండనిపించింది…

గెలుపోటములు కాలం చేతిలో కీలుబొమ్మలు నేటి విజయానికి

ఆ గిరిజాల జుట్టులో సూర్యకిరణాలు అల్లుకున్నాయి కడలి అలలు ఆ కనురెప్పలలో

చాకిరీ చేసుకుంటే తప్ప పొట్ట గడవని అమ్మాయి… పాపం ఏమిటా రసపైత్యపు చూపులు?

(మణిపూర్‌లో మహిళలను నగ్నంగా ఊరేగించిన దుర్ఘటనకు నిరసనగా) ` ఆడదాన్ని వివస్త్రను చేసి అవమానించామని సంబరపడతారు వాళ్ళు.

పల్లె పల్లెలో రైతన్న పారిపోయే వెందుకన్న పల్లెలేమో వద్దంటున్నాయ ఓ రైతన్నా

ప్రపంచమంతా సుందర ప్రకృతి అందాలు విరజిమ్ముతుంటే, ఆమె మాత్రం కీకారణ్యంలాంటి గది కిటికీలోంచే బేలగా నిష్కాంతిని చూస్తుంది.

కాళ్ళ పసుపు పారాణి ఆరని నా అతివను వదిలి, కుంకుమపూలు పూసే మంచు పొలాలకి, పయనమయ్యాను దేశ రక్షణకై!