Category Archives: జీవితానుభవాలు

(గత సంచిక తరువాయి…) ` అనువాదం: ప్రభాకర్‌ మందార ఈ ఎమర్జెన్సీ గందరగోళంతో మేం కాలేజీని మధ్యలోనే వదిలెయ్యాల్సి వచ్చింది, దాంతో ఇక మాకు పార్టీతో సంబంధం లేని ఇతర మిత్రులను కలిసే అవకాశమే లేకుండా పోయింది. చుట్టూ గిరి గీసినట్లు, మా ప్రపంచం చాలా చిన్నదైపోవటంతో.. క్రమంగా జీవితం నిరాసక్తంగా కూడా మారటం మొదలైంది. … Continue reading →

` అనువాదం: ప్రభాకర్‌ మందార 1974లో నా బీఎస్సీ పూర్తయింది. ఎమ్మెస్సీ స్టాటిస్టిక్స్‌ చదవడానికి దరఖాస్తు చేశాను. నిజానికి నాకు చాలా పొందికగా, అడుగడుగునా సవాళ్లు విసురుతుండే గణితం అంటే చాలా ఇష్టం. కానీ నేను విద్యార్థి, మహిళా ఉద్యమాల్లో పూర్తిగా తలమునకలై పోవటంతో ఆ కోర్స్‌వర్క్‌ కోసం ఎక్కువ సమయం వెచ్చించలేనని అర్థమైంది.

` అనువాదం: ప్రభాకర్‌ మందార 3. తీవ్ర వామపక్షం: నక్సలైట్‌గా నా జీవితం 1973 తొలినాళ్లలో ఆంధ్రప్రదేశ్‌లో ప్రధానంగా మూడు నక్సలైట్‌ గ్రూపులు చాలా క్రియాశీలంగా వుండేవి. ఇవి కాకుండా చిన్న చిన్న బృందాలు ఇంకా చాలానే వుండేవిగానీ అవేవీ తమను తాము పార్టీలుగా చెప్పుకునేవి కావు. పైగా అన్నింటి చివరా ‘సీపీఐ`ఎంఎల్‌’ అనే వుండేది. … Continue reading →

` అనువాదం: ప్రభాకర్‌ మందార (గత సంచిక తరువాయి…) 2. యూనివర్సిటీలో నా ఆలోచనలు 1971లో నేను కోఠీలోని యూనివర్సిటీ వుమెన్స్‌ కాలేజీలో బీఎస్‌సీ (ఎంపీసీ)లో చేరాను. ఆ క్యాంపస్‌ చాలా అందంగా ఉండేది. కానీ అక్కడి ప్రధాన భవనాన్ని ఎప్పుడో 1798`1805 మధ్య హైదరాబాద్‌ సంస్థానంలో బ్రిటిష్‌ రెసిడెంట్‌గా పనిచేసిన కర్నల్‌ జేమ్స్‌ అకిలెస్‌ … Continue reading →

ఆ మధ్య ఇంటర్నేషనల్‌ మ్యూజిక్‌ డే అని మిత్రులు చాలామంది వారికి ఇష్టమైన పాటలను గుర్తుచేసుకున్నారు. కొంతమంది పాడి వాట్సాప్‌ గ్రూప్‌లలో షేర్‌ చేశారు. మిగిలిన పోస్ట్‌లు ఏవీ పట్టించుకోకపోయినా పాట వినపడితే ఆగిపోతాను నేను. ఎందుకీ పాటలంటే ఇంత పిచ్చి అని ఆలోచించుకుంటే అర్ధమయింది పాట జీవితంలో ఎంత ముఖ్యమైన భాగమో.

మా తల్లిదండ్రులు మృదు స్వభావులు. వాళ్లెన్నడూ మాపై చెయ్యెత్తింది లేదు, పల్లెత్తు మాటన్నది లేదు. ఇతరుల పట్ల.. ఇరుగుపొరుగు కావొచ్చు, ఇతర కులాలకు చెందిన పనివారు కావొచ్చు.. ఎవరి పట్లా వాళ్లు తెలిసి నిర్దయగా ప్రవర్తించింది లేదు. అయితే బ్రాహ్మణులుగా తాము ఇతరులందరికంటే అధికులమన్న భావన మాత్రం వారిలో ఉండేది.

` అనువాదం: ప్రభాకర్‌ మందార నేనీ పుస్తకాన్ని ఎందుకు రాయాల్సి వచ్చింది? నన్ను నేను పరామర్శించుకుంటూ.. పరిసర ప్రపంచంతో నాకున్న సంబంధాలేమిటి, అందులో నా స్థానం ఎక్కడని ప్రశ్నించుకుంటూ చేసిన అన్వేషణ ఫలితమే ఈ పుస్తకం. నేను కేరళ మూలాలున్న ఒక తమిళ బ్రాహ్మణ కుటుంబంలో పుట్టాను.

(గత సంచిక తరువాయి…) సినిమా పాట వినేవారిలో అధిక సంఖ్యాకులకు సంగీతం తెలియదు. వారికి రాగాలు, తాళాలు తెలియవు. సినిమా పాట పాడటంలో కళాకారుడికి బోలెడన్ని పరిమితులుంటాయి. సినిమా పాట నిడివి మూడున్నర నిమిషాలు. ఈ మూడున్నర నిమిషాలలో కళాకారుడు, శాస్త్రీయ సంగీత విద్వాంసుడు మూడు గంటల గానం ద్వారా కలిగించిన

(గత సంచిక తరువాయి…) రాజ్‌ కపూర్‌ రెండవ సినిమా ‘బర్సాత్‌’ తలపెట్టినపుడు సంగీత దర్శకుడిగా రామ్‌ గంగూలీని ఎంచుకున్నాడు. కానీ రాజ్‌ కపూర్‌ సినిమా కోసం ఎంచుకున్న బాణీని రామ్‌ గంగూలీ మరో నిర్మాతకు ఇచ్చాడన్న వార్త రాజ్‌ కపూర్‌కు తెలిసింది. రాజ్‌ కపూర్‌ వ్యక్తిగతంగా చాలా

లతా మంగేష్కర్‌ ఒక్కర్తే వారింట్లో సంపాదించేది. ఆమె సంపాదనపై ఇంట్లోని ఎనిమిది మంది ఆధారపడి ఉన్నారు. లతా మంగేష్కర్‌కు ‘పాట’ ఒక్కటే జీవనాధారం. పాటలు పాడగా వచ్చిన డబ్బులతోనే ఇల్లు గడవాలి. అందుకని డబ్బులను ఎంతో పొదుపుగా వాడాల్సి వచ్చేది.

నటీనటులు తమ పాటలు తామే పాడేవారయితే సమస్య లేదు. బాణీని సైతం ఆయా నటీనటుల ప్రతిభ ఆధారంగా సృజించే వీలుంటుంది. నేపథ్య గాయనీ గాయకులు రంగప్రవేశం చేశాక పరిస్థితి మారింది. తెరపై కనబడే నటుడే పాడుతున్న భ్రమను కలిగించాల్సి ఉంటుంది.

ఇక్కడ లత స్వభావంలో ఒక విషయాన్ని మనం గమనించాలి. ఆమెకు తన పనిలో ఎవరయినా తప్పు చూపించే అవకాశం ఇవ్వటం ఇష్టముండదు. తన పనిలో తప్పు చూపించటం అంటే, తన తండ్రి శిక్షణలో లోపాన్ని ఎత్తి చూపించటం. అది తండ్రికి అవమానం. అందుకని

కౌన్‌ ఆయా, యే కౌన్‌ ఆయా కర్‌ కే యే సోలా సింగార్‌, కౌన్‌ ఆయా ఆంఖోం మే రంగీన్‌ బహారే లియా, లూట్‌ లియా

సరస్వతి కొమ్మొజుల, డిగ్రీ తర్వాత మహిళలపై జరుగుతున్న హింసను ఆపడం సాధ్యమే అన్న నినాదంతో ప్రారంభించిన సామాజిక సేవా ప్రస్థానంలో చిరుధాన్యాల సాగు ద్వారా ఆహార భద్రత, ఆరోగ్య భద్రత మరియు పర్యావరణ భద్రతలను సాధించగలమని తాను నమ్మి తద్వారా 1000 మంది చిరుధాన్యాల చెల్లమ్మలను 30 గ్రామాలలో తయారుచేసి ‘‘ఆరోగ్య

లతా మంగేష్కర్‌ తన జీవితంలో ఎవరికి ఋణపడి ఉండాలో, ఎవరెవరికి విధేయురాలై జీవితాంతం కృతజ్ఞతగా ఉండాలో వారంతా వెళ్ళిపోవడంతో లత తనకు అవకాశాలిచ్చిన వారికి, తాను విజయ పథంలో ప్రయాణించేందుకు తనతో పాటు ప్రయాణించిన వారికి విధేయురాలిగా

పైగా పాటలు పాడే నటీనటులు శిక్షణ పొందిన గాయనీ గాయకులు కారు. దాంతో సంగీత దర్శకులు కూడా బాణీలను తేలికగా ఉంచేవారు. నేపథ్యగానం సాధ్యమైన తరువాత పాటలు పాడే బాధ నటీనటులకు తప్పింది. లత బొంబాయిలో అడుగుపెట్టినప్పుడు నేపథ్యగానం ఇంకా అంతగా ప్రాచుర్యం పొందలేదు. సైగల్‌, సురేంద్ర, నూర్జహాన్‌, సురయ్య వంటి వారు తమ పాటలు … Continue reading →