ప్యారీ ”లాడ్లీ”కి జేజేలు

సుజాత పట్వారి

ఈ నెల భూమిక రచయిత్రులు మీటింగును ‘భూమిక’ సంపాదకురాలు, రచయిత్రి అన్నింటికి మించి మమ్మల్నందరిని ఒక చోట చేర్చే  inspiring force కు జాతీయ అవార్డు లభించిన అరుదైన, గౌరవప్రదమైన సందర్భాన్ని పురస్కారించుకుని ఈ సంబరాన్ని విభిన్నమైన రీతిలో జరుపుకున్నాం.

కొండవీటి సత్యవతికి ఉత్తమమైన సంపాదకీయం కోసం ప్రింటు మీడియాలో ‘జాతీయ అవార్డు (2007) లభించింది. మే 15, 2008 తెలుగు సాహిత్యం ముఖ్యంగా ప్రతి సాహితీ అభిమాని, ప్రతి రచయిత్రి గర్వించదగ్గ రోజు. ఈ అవార్డుల ఫంక్షన్‌ న్తూఢిల్లీలోని ఫిక్కీ ఆడిటోరియంలో యునైటెడ్‌ నేషన్స్‌ పాఫ్యులేషన్‌ ఫండ్‌ -లాడ్లీ వారు సంయుక్తంగా జెండర్‌ సెన్సిటివిటీ (లింగవివక్ష విషయమై చైతన్యం) కోసం కృషి చేసినందుకు సత్యవతిగారి సంపాదకీయలకు అవార్డు ప్రకటించారు.

 అందుకే మా మీటింగు (జూన్‌2008) ఆఫీస్‌లో కాకుండా శిలాలోలిత ఇంట్లో జరుపుకున్నాం. వారింటిపైన కొత్తగా కట్టిన భాగంలో టెర్రస్‌ విశాలంగా వుండి మా అందర్ని ఆకట్టుకుంది. కవి సమయాలకు, టెర్రస్‌ తగినట్టుగా వుందంట కుప్పంలో వున్న యకూబ్‌ను, మా ముందున్న శిలాలోలితను అందరం అభినందించాం.

తెల్లటి లిల్లీ పువ్వు గులాబీ రంగు చీర కట్టుకొని లలితగీతం పాడటం విన్నారా? బయట హోరున వర్షం- లోపల శారదా శ్రీనివాసన్‌ గారి గాత్రంలో జాలువారుతున్న లలిత గీతాలు- అదో అద్భుతమైన రాగం – ఋతుపవనపు మేళవింపు. శారదగారు అప్పటి పాటల తీరును, తెలుగు ఉచ్ఛారణను వివరిస్తూ, బాలసరస్వతిగారి గొంతులో ఎంతటి కఠినమైన తెలుగు పదమైన ఎలా లలితంగా, మృదువుగా మారిపోయేదో వివరించారు. ఘంటశాల నిర్మల, శీలాసుభద్రాదేవి, ఎంకి పాటల్ని, పాత మధుర గీతాల్ని పాడి ఆ సాయంత్రానికి ఓ రోమాంటిక్‌ టచ్‌ నిచ్చారు. కె.బి.లక్ష్మి, వారణాసి నాగలక్ష్మి వారితో గొంతు కలుపుతూ ఉషారునిచ్చారు. శిలాలోలిత మధ్య మధ్యలో అందరికీ మంచి కాఫీ, స్నాక్స్‌ అందిస్తూ మంచి ‘హోస్ట్’ అవార్డు కొట్టేశారు. అంతవరకు వర్షం, వేడి వేడి కాఫీ ఆస్వాదిస్తున్న మాకు గచ్చిబౌలి నుండి ‘వెన్నెల’ను వెంటబెట్టుకుని సునీతారాణి వచ్చేసరికి ఇంకా సందడి. ఎక్కడో ఆ కొసన అతుక్కుపోయి మాపై శీతకన్నేసారని తనపై అభియెగాలు, నవ్వులు. ఈ లోపల గీత ( అసలు అంత వూపులో పాడుతుందని మాకెవ్వరికీ తెలియదు) జానపదగీతం ‘కోడి’ పాట ఎంత నవ్వించి, ఆలోచింపజేసిందో…పాటకంటే తను ఆ పాట ఎందుకు పాడిందో, పాటకు, ఆడదాన్ని జీవితానికి ఎంత దగ్గరితనముందో చెప్పిన తీరు చూసి ఆశ్చర్యమేసింది. నాకు సాహిత్యం తెలియదు తెలియదంటనే ఎంత గొప్ప literary interpretation  ఇచ్చిందో! పాపం సుమతిగారు కమ్యూనికేషన్‌ గ్యాప్‌వలన చాలా దూరం తిరిగి, శ్రమకోర్చి వచ్చారు. ఇంకా మొదటిసారిగా వనం పద్మజ, దేవకిగార్లు వచ్చారు.
సత్యవతి పుట్టిన ‘సీతారామపురం’ నుండి నేటి న్యూఢిల్లీ వరకు ప్రయాణంలో ఎన్ని మలుపులు విని ఆశ్చర్యానంద దు:ఖాలు! కానీ వెనక్కి తిరిగి చూసుకుంటే ప్రతి అనుభవం నుండి నేర్చుకున్న పాఠాలు, సాధించిన విజయాలు కనిపిస్తే మనిషికి ఎంత ఉత్సాహం, సత్యవతి బెర్నాడ్‌షా రచనల్లో మనకు కనిపించే ‘లైఫ్‌ఫోర్స్‌’లా వుంటారు. అలాంటి మహిళా సంపాదకురాలికి జాతీయ స్థాయిలో అవార్డు రావడం ఎంత గొప్ప విషయం! ఇంతటి అపూర్వమైన గౌరవానికి ఏ తెలుగు సాహిత్య సంస్థలు కూడా సత్యవతిని సత్కరించలేకపోయాయి కదా అని శారదా శ్రీనివాసన్‌గారు బాధను వెలిబుచ్చారు. నాకు మాత్రం రచయిత్రులం ఇలా ఆత్మీయంగా ఈ వేడుకను కలిసి  జరుపుకోవడంలోనే ఓ ప్రత్యేకత కనిపించింది. అందరి హృదయ పూర్వక అభినందనల మధ్య సత్యవతిగారికి శిలాలోలిత దుశ్శాలువా కప్పి సత్కరించారు. స్ఫటికంగా, స్వచ్ఛంగా మెరిసిపోతున్న అవార్డును అందరం ముద్దాడి, సత్యవతి ఇంకా, ఇంకా ఎన్నో జాతీయ, అంతర్జాతీయ అవార్డులందుకుని వాటికి వన్నె తేవాలని అందరం ముక్త కంఠంతో కోరుకున్నాం.
అస్వస్థత కారణంగా వేడుకకు రాలేకపోయిన అబ్బూరి ఛాయాదేవి, శాంతసుందరిగారిని మేమంతా మిస్‌ చేశాం. వారు కూడా రాలేకపోయినందుకు బాధపడుతూ ఫోన్‌లో శుభాకాంక్షలు తెలిపారు.
కొసమెరుపు : సాయంకాలపు వేళ..చిటచిటచినుకుల్లో సత్యవతిగారి చేతిలో కారు పంచకళ్యాణిలా పరిగెడుతుంటే పాత జావళీలు వింటూ వెళుతుంటే అదే అసలయిన రొమాన్స్‌ అనిపించింది. ఇది నాకు, గీతకు మాత్రమే దక్కిన చినుకుల జావళి.