ఆ నవ్వులిక పూయవు ఆ నడకలిక సాగవు!

వారణాసి నాగలక్ష్మి


‘ప్రభంజనం’ చిన్నబోయింది…
ప్రవాహం ఆగిపోయింది భార్గవి అస్తమయంతో.


అయోమయమైన ఆకాశం
తొలకరించడం మానేసింది
ఆ నవ్వులిక పూయవని తెలిసి
పువ్వులు మొగ్గలై ముడుచుకున్నాయి
ఆ నడకలిక సాగవని తెలిసి
‘ప్రణవగంగ’ ఆమె నెత్తుకుని కదిలిపోయింది
అగ్నికీలల్లో రూపాన్ని వదిలేసి
ఆ సుందరాత్మ పైకెగసింది
ఇంకెన్నో మిత్ర సమూహాలపై స్నేహ వర్షమై కురిసిపోవాలని
మరెన్నో అక్షరాలుగా మళ్ళీ మొలకెత్తాలని!

  (ప్రభంజనరావుగారికి సహానుభూతితో)

Share
This entry was posted in కవితలు. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

(కీబోర్డు మ్యాపింగ్ చూపించండి తొలగించండి)


a

aa

i

ee

u

oo

R

Ru

~l

~lu

e

E

ai

o

O

au
అం
M
అః
@H
అఁ
@M

@2

k

kh

g

gh

~m

ch

Ch

j

jh

~n

T

Th

D

Dh

N

t

th

d

dh

n

p

ph

b

bh

m

y

r

l

v
 

S

sh

s
   
h

L
క్ష
ksh

~r
 

తెలుగులో వ్యాఖ్యలు రాయగలిగే సౌకర్యం ఈమాట సౌజన్యంతో

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.