అయిదో గోడ… అన్నీ మన కథలే. ఇవి మా కథలు కాదు అంటూ పక్కకు తప్పుకునేందుకు లేదు. ఇవి అమెరికా కథలు మాత్రమే కాదు. ప్రతి దేశంలో ఉండే మహిళల కథలే. ఎమోషన్స్‌కి జెండర్‌ ఉండదా?
కల్పన అయిదో గోడగా దేనిని ప్రస్తావించారో నేను చెప్పను. ఎందుకంటే ఆ గోడను చేధించాలంటే పుస్తకం చదవాలి. మహిళలు అయిదో గోడ బద్దలు కొట్టలేకపోవడం కాదు. నాలుగో గోడను కూడా బద్దలు కొట్టలేకపోతున్నారు. కథల విషయానికి వస్తే ప్రతి కథా విభిన్నంగా ఉంది. కొన్ని పాత్రలు గోడలను బద్దలు కొట్టినట్లు చూపించారు. కొన్ని బద్దలు కొట్టలేక నలిగిపోయిన కథలను వినిపించారు.
నేను నా వృత్తిలో భాగంగా రకరకాల కథలు వింటూ ఉంటాను. ఏ కథ విన్నా… కామన్‌గా వినిపించే పదం… సమాజం ఏమంటుందో? ఇంట్లో వాళ్ళు ఏమంటారో? పరువు తీశానంటారేమో? మనం బద్దలుగొట్టాల్సింది… ఐదో గోడ కంటే ముందు ఈ ప్రశ్నను… సమాజం ఎప్పుడూ వేళ్ళు చూపిస్తుందిÑ కానీ, అవి నా కళ్ళకు కనిపించటం లేదని అనుకుంటూ పక్కకు తొలగిన నాడు అక్కడ మరొక విశాలమైన తనదైన ప్రపంచం ఎదురుచూస్తూ ఉంటుంది. వేలెత్తి చూపిన వేళ్ళే చేతులు జోడిరచి నమస్కరిస్తాయి. అయితే, సమాజాన్ని మారమని మనం చెప్పలేం కాబట్టి, మనమే మారి చూపించాలని నేనంటాను.
అది జరగాలంటే ఇలాంటి ఆలోచింప చేసే కథలు రావాలి.
స్త్రీ భుజాల మీద సంస్కృతి పరిరక్షణను మోపినంతవరకూ మనం ఆ బరువును దించుకునేందుకు ఒప్పుకోము. మనకి ఇష్టమే ఆ బరువు మోయడం. అబ్బాయి రెండో పెళ్ళి చేసుకోవాలంటే… అవసరం అంటారు, ఒక్కడే ఎలా బ్రతకగలడు అంటారు. అదే ప్రతిపాదన అమ్మాయి చేస్తే కామం కోసమే అంటారు. ఇలాంటి ఉదాహరణలు, బ్యాక్‌ ల్యాష్‌ సెలబ్రిటీ విషయంలో చూశాం. రేణు దేశాయ్‌ ఎంగేజ్‌మెంట్‌ అయినపుడు, సునీత రెండవ పెళ్ళి చేసుకున్నప్పుడు విపరీతమైన విమర్శలు. ఆమెని ప్రశ్నించి తీర్పులిచ్చే హక్కు మనకెక్కడుందని అనుకుంటామా?
లేదు. ఈ గోడను ఇప్పటికే చాలామంది ఛేదించారు.
అట్టడుగు వర్గాల వారు చేసినంత సాహసం కూడా మధ్యతరగతి అమ్మాయిలు చేయలేకపోతున్నారు. ఇది నా జీవితం, ఇలా గడుపుతాను అని మహిళ చెప్పలేకపోతోంది. కల్పన కథ ఆ గోడను బద్దలుగొట్టి కొంతమందికైనా ప్రేరణ కలిగిస్తుందని అనుకుంటున్నాను.
కథలో శారద కూతురు ఆమోదిస్తుంది. నిజ జీవితంలో ఆమోదిస్తుందా? మొన్ననే ఒక కథ విన్నాను.
నెలల పిల్లగా ఉన్నప్పుడే, తల్లి వదిలేసి వెళ్ళిపోయింది. టీనేజ్‌ వచ్చాక తల్లి గురించి తెలుసుకుని ఇంటికి వెళితే, నేనొక వ్యక్తిని పెళ్ళి చేసుకుందామని అనుకుంటున్నాను, ఇప్పుడు మధ్యలో నా జీవితంలోకి ఎందుకొచ్చావని ప్రశ్నించింది ఆ తల్లి. ఇది కథ కాదు. ఆ ఇంట్లో గెస్ట్‌గా ఉండలేక ఆ అమ్మాయి తిరుగు ప్రయాణమయింది.
ఇదొక ఉదాహరణ మాత్రమే. మన చుట్టూ జరుగుతున్న కథలని అందుకే అన్నాను.
చాలామంది పిల్లలు, సమాజం కూడా పిల్లల్ని చూసుకుని హాయిగా ఉండక మరొక తోడు అవసరమా? అని తేలికగా అంటారు. ఆ మరొక తోడు మిగిలిన వారికి ఏ విధంగా ఇబ్బందో ఎవరూ వివరించలేరు.
రేప్‌ కిట్‌ కథ నేటి సమాజపు పరిస్థితిని కళ్ళకు కట్టింది. నేను చాలామంది విక్టిమ్స్‌తో మాట్లాడుతున్నప్పుడు చెబుతారు, లైంగిక హింసకు గురైన విషయాన్ని పోలీస్‌ స్టేషన్‌లో ఎలా వివరించాలి, ఇలా జరిగిందని తెలిస్తే, కుటుంబం పరువు ఏమవుతుంది అని?
ఈ కుటుంబ పరువు అనే గోడను బద్దలు కొడితే, మరిన్ని కథలు బయటకు వస్తాయి.
ఇక వ్యవస్థలో ఉన్న ఇన్‌సెన్సిటివిటీస్‌. ఈ కథలో పరువు, తండ్రి రెసిస్టెన్స్‌ కనిపిస్తాయి. రేప్‌ చేసిన వ్యక్తి పేరున్న వాడు కావడంతో, కేసు వాపసు తీసుకోమని ఒత్తిడి కూడా ఎక్కువగా ఉంటుంది. కానీ, మామూలు వ్యక్తులు కూడా పోలీస్‌ స్టేషన్‌కి వెళ్తే, ఎదురయ్యేది… ఎందుకమ్మా కేసు, వెనక్కి తీసుకో… మీరూ మీరూ సెటిల్‌ చేసుకోండి అని. ఇంట్లో న్యాయం దొరకదు, నేరస్థుడ్ని క్షమించమంటారు.
ఎలాగూ న్యాయం దొరకదు, మాటలు కూడా పడాలని అమ్మాయి ఫిర్యాదు చేసే ఆ ఐదో గోడను బద్దలు కొట్టడానికి ముందుకు వెళ్ళరు.
కొంతమంది సెక్సువల్‌ హరాస్మెంట్‌ విక్టిమ్స్‌ అడుగుతూంటారు.‘‘ఇవన్నీ పోలీసులకు ఎలా చెప్పమంటారు మేడమ్‌’’ అని. వ్యవస్థ ఎక్కడ మారాలి అని ఆలోచిస్తూ ఉండిపోతాను. ఎండమావుల కథ నన్ను చాలా బాధపెట్టింది. తన జీవితం గురించి తాను నిర్ణయం తీసుకోగలదు. సరదాగా
ఉండగలదు. కానీ, ఆ అమ్మాయి అన్నీ బాయ్‌ ఫ్రెండ్‌ లేదా సహచరుడి కోసం చేసింది. అందుకే, కాదంటే కుంగిపోయింది.
అంత స్వతంత్రంగా ఉన్న అమ్మాయి తన స్వతంత్రాన్ని, జీవితాన్ని కాపాడుకోలేకపోవటం, ఇంకా అమ్మాయిల్లో భర్తకు నచ్చినట్లు ఉండాలనే ఐదవ గోడను దాటలేకపోతున్నారని అనిపించింది. సహచరుడైనా, భర్తయినా తనకు నచ్చిన విధంగా తానుంటే జీవితం హాయిగా ఉంటుందని అమ్మాయిలు గ్రహించిన నాడు, ఐదవ గోడ దానంతట అదే బద్దలైపోతుంది.
ఎప్పుడు జరుగుతుందో ఎదురు చూడాల్సిందే. కల్పన కథల్లో ప్రీచింగ్‌ లేదు. ఇది కరెక్ట్‌, ఇది తప్పు అని ఎక్కడా చెప్పలేదు. కేవలం మహిళ మనోభావాలను చెప్పి, ఏది సమంజసమో తేల్చుకోమని పాఠకులపై వదిలేశారు. ఆ పాయింట్‌ నాకు నచ్చింది.
తమిళ, మళయాళ సినిమాల్లో ముగింపు సస్పెన్స్‌తో ఉంటుంది. కల్పన కథల్లో ముగింపు అందంగా ఉంది. ఆలోచన రేకెత్తిస్తోంది.
శాజరాక్‌ ప్రేమ వైఫల్యానికి కుంగిపోవాల్సిన అవసరం లేదని చెప్పింది. చాలా మంది అమ్మాయిలు, అబ్బాయిలు కూడా తెలుసుకోవలసిన, అర్థం చేసుకోవలసిన లోతైన అర్థం ఉంది ఈ కథలో.
అంతెందుకు, ఒక విడాకులు తీసుకున్న మహిళో, భర్త మరణించిన మహిళో, తయారై బయటకు వెళితే, ఎవరో ఉన్నారు, డేట్‌కి వెళుతోందనే అంటారు. ప్రేమలో విఫలమయితే కుంగిపోనవసరం లేదని ఈ కథలో పాత్రతో కల్పన బాగా చెప్పారు.
ఎల్జీబీటీ సంబంధాల పట్ల ఇంకా మన సమాజంలో ఆమోదం రాలేదు. ఇంకా వారిని వివక్షతోనే చూస్తారు. ఇవాళే ఒక కథ విన్నాను.
అస్సాంలో ఒక పల్లెటూరిలో ఒక అమ్మాయి పెళ్ళి తర్వాత తన భర్త హోమో సెక్సువల్‌ అని తెలిసి తన లైంగిక హక్కుల కోసం పోరాడుతోంది. కానీ, ఆ అబ్బాయి, కుటుంబం మాత్రం పరువు కోసం ఆమెను ఇంటిలోనే కోడలిగా ఉండమంటున్నారు.
I్‌ం అశ్‌ీ శీసaవ, ఇక గౌరవం లేని బంధాల కొనసాగింపు. సాధారణంగా భర్త తిడతాడు, అత్తగారు సాధిస్తారు. అంటే, ఎదురు తిరగమని చెప్పరు, భరించు భర్తే కదా అంటారు. అసలీ భర్తే కదా, భరించు అనే గోడను ముందు బద్దలు కొట్టాలి. అందుకు తర్వాత తరానికి మనం కనీసం అడ్జస్టయి బ్రతకండి అని చెప్పకుండా ఉంటే చాలు. మిగిలింది వాళ్ళు చూసుకుంటారు.
లింగ సమానత్వమే ఎప్పటికి సాధిస్తామో తెలియనప్పుడు, సేమ్‌ సెక్స్‌ రిలేషన్‌షిప్‌ను ఆమోదించడానికి ఇంకెన్నాళ్ళు పడుతుందో?
సెక్సువాలిటీకి, పరువుకు సంబంధం లేదని మనమంతా ఎప్పటికి అర్థం చేసుకుంటామో! వేచి చూడాలి.
