Category Archives: పిల్లల భూమిక

నేను ఆడేది ఖో ఖో నేను గెలిచేది ఖో ఖో నేను ఆడేది క్రికెట్‌ నేను కొట్టేది వికెట్‌ నేను ఆడతాను ఏడు పెంకులు నేను పెడతా అన్ని పెరకులు

ఆటల పాటలలో వచ్చింది కోకో అరదరికి నచ్చింది కోకో గంతులతో వచ్చింది కబడ్డీ ఆ గంతులతో మనం ఆడుదాం ఆట మన ఆరోగ్యం కోసం వచ్చింది పరుగు పందెం

చందమామ లాగా ఉండే చరద్రోత్సవం ఆనందంతో మునిగి తేలే చంద్రోత్సవం నాటకాలు, పాటలతో ఉండే చంద్రోత్సవం ఆకతాయి పిల్లలని మంచి మార్గంలో నడిపించే చంద్రోత్సవం

స్రీ శక్తి స్వరూపిణి స్త్రీ ఒక శక్తి స్వరూపం తల్లిగా ప్రాణం పోస్తుంది చెల్లిగా చేరదీస్తుంది అక్కగా ఆదరిస్తుంది

సృష్టికి ప్రతి సృష్టినిచ్చి… సమాజానికి మార్గ నిర్దేశనం చేసే… ఓ మహిళా నీకు వందనం… సంసార సాగరంలో నీకు నీవే సాటిగా…

‘అరవింద స్కూల్‌’ విద్యార్థులు రాసిన కవితలు ప్రపంచానికి జన్మనిచ్చిన ఆదర్శమూర్తి, అన్నింట్లో ముందుండే స్త్రీ మూర్తి,

పని వనంలో పచ్చగా పూస్తూ పరిమళాలు వెదజల్లే లేలేత పూల రెమ్మల్ని ఆస్వాదించే నెపంతో అంగాంగాల్ని ఆబగా తడిమే విషపు నాలుకలున్న మనుషుల సంకుచితత్వాన్ని

తీర్చిదిద్దిన పుస్తకం పుస్తకము అను నీవు నాలోకంలోకి వచ్చావు చూడు అమావాస్య చీకటి వంటి అజ్ఞానం నుండి పున్నమి వెలుగు వంటి జ్ఞానంలోకి

చదువుకు ప్రతిరూపం పుస్తకం ఓ పుస్తకం, నీవే మా లోకం, జ్ఞానాన్ని పెంపొందిస్తావు, ఎన్నో రహస్యాలను తెలుపుతావు చదువుకి ప్రతి రూపం నీవే

‘అరవింద స్కూల్‌’ విద్యార్థులు రాసిన కవితలు ఆనందాన్నిచ్చే పుస్తకాలు పుస్తకం ఓ పుస్తకం పిల్లలకి చదువే పుస్తకం,

  తెలుగు సాహిత్యానికి మరో పేరు ఛాయ ని రచనలతో చేసావు మా హృదయాలు మాయ స్త్రీలకు మరి ధైర్యం మీరు మాయ

ఒక ఊరిలో ఒక పెద్ద మామిడి తోట ఉంది. దానిలో చీమలు పుట్ట్టలు పెట్టాయి. ఆ పుట్టలో చీమలు కలిసి మెలిసి జీవిస్తున్నాయి. అలా ఉండగా ఒకరోజు ఎక్కడినుండో

‘జహీరాబాద్‌’ విద్యార్థులు రాసిన కథలు – డి.కవిత, తొమ్మిదవ తరగతి, శాంతతినికేతన్‌ విద్యాలయం, – ఎస్‌.పాండు, ఏడవ తరగతి, శాంతినికేతన్‌ విద్యాలయం

  రామాపురంలోని సుబ్బారావు చాలా గర్విష్టి. చాలా డబ్బున్నప్పటికీ ఎవరికీ సహాయం చేసేవాడు కాదు. ఆ ఊరి ప్రజలు అతనికి దూరంగా ఉండేవాళ్ళు.

ఒక ఊరిలో భీముడు అనే బలశాలి ఉండేవాడు. అతని భార్య అంజమ్మ. ఇద్దరికీ చాలా అహంకారం ఉండేది. ఎవరినీ లెక్కచేసేవారు కాదు.

  నాలుగు తాళ్ళు కట్టిన గూడ డబ్బాతో… కోడి కుయ్యనే లేదు