Category Archives: పుస్తక సమీక్షలు

ఉమ్మడి కుటుంబాలున్న రోజుల్లో తాతయ్యలు, నానమ్మలు, అమ్మమ్మలు రాత్రిళ్ళు కథలు చెబుతూ పిల్లలను నిద్రబుచ్చేవాళ్ళు. పిల్లలు కూడా ఆ కథలు వింటూ ఊహాలోకంలో విహరిస్తూ, కమ్మని కలలు కంటూ నిద్రపోయేవాళ్ళు. ఆ కథల్లో ఎక్కువ నీతి కథలే

‘ఇంతకుమించి నువ్వేం చేయగలవు?’ చాలదా ఈ ప్రశ్న. చీకటి కోణాలు సోపానాలుగా రాయబడిన దారుణ విజయ పీఠికకి ఆవల?

(మాతృకలో ప్రతినెలా బమ్మిడి జగదీశ్వరరావు రాసిన కతలు వెతలు ‘రణస్థలి’ సంపుటికి ముందుమాట) కవులేం చేస్తారు? … రచయితలారా మీరెటువైపు?…

రుక్మిణీ గోపాల్‌ కథలు చదివాను. సమాజంలో వున్న స్త్రీల స్థితిగతులకు సాక్ష్మీభూతంగా నిలిచాయనేది వాస్తవం. ఈ కథల్లో

”మాకు నాలుగు కాళ్ళు కాక రెండే కాళ్ళు ఉండడం వల్ల మాత్రమే మమ్మల్ని మనుషులు అనవలసి వస్తోంది.

కథగా గొప్పగా లేకున్నా కొన్ని కథనాల్లోని జీవానికి అంతం అంటూ ఉండదు. కాలం పొడుగూతా ఉంటూనే ఉంటుంది.

ఆధునిక కవిత్వం అనేది నిజాయితీగా చేసే ఒక విస్పష్ట ప్రకటన. ఇంకా చెప్పాలంటే… ఆత్మఘోషను బాహ్య ప్రపంచానికి విన్పించే ఓ పొలికేక.

గోధ్రా మారణహోమం జరిగి ఈ ఫిబ్రవరికి 15 సంవత్సరాలు. ఆర్తనాదాలకు పదిహేనేళ్ళు. నిస్సహాయ జీవుల కన్నీళ్ళకు పదిహేనేళ్ళు.

బహుశా ఒక లాటిన్‌ అమెరికా కవో, ఇంకో ఆఫ్రికన్‌ కవో, మరింకో ఇరాక్‌ కవో, మనదాకా వస్తే కచ్చితంగా ఏ దళిత ముస్లిం కవో యీ మాట యింతగా తెగేసి చెప్పగలరు. మనం ఊహించినట్టే Roque Dalton లాటిన్‌ అమెరికన్‌ కవి. ఇవాళ రోహిత్‌ గురించి వెల్లువైన యీ కవిత్వ ఉప్పెన మధ్య నిలబడితే,

”ఈ లోకంలో అన్యాయం, అక్రమం, పేదరికం, దోపిడీ ఉన్నంతకాలం… అలకాపురులలోని కుబేరుల పక్కన నరక కూపాలలో నరులు నివసించినంత కాలం…

మిమ్మల్నో మాట అడగనా? ఒక చక్కని పుస్తకం… మీ చేతిలోకి వస్తే ఎలా ఉంటుంది? సరే, ఆ చక్కని పుస్తకం మీ రెప్పటి నుంచో వెతుకుతున్నదైతే?

శాఖా గ్రంథాలయాల్లో పుస్తకాలు చదివేటపుడు వెనక చివరి పేజీ వరకూ పుస్తకం మిగిలి ఉందా లేదా చెక్‌ చేసుకుని చదవాలని చాలా పుస్తకాలు అసంపూర్ణంగా మిగిలిపోయినా నేను నేర్చుకోని పాఠం.

ప్రఖ్యాత తమిళ రచయిత్రి సల్మా వ్రాసిన ఒక అద్భుతమైన నవల చదివానీ మధ్య.     ఆ నవల చదివిన అనుభ వం ఎవరితోనూ పంచుకోకుండా వుండడం అసాధ్యమనిపించింది. కుటుంబాలలో స్త్రీల ఆశ, నిరాశలు, అనుభవాలు, ఆనందాలు, దు:ఖాలు

నేను మట్టి కావడం కంటే బూడిద కావడానికే ఇష్టపడతాను. కుళ్ళి కృశించి, నశించడానికి బదులు నాలోని ప్రతి అణువూ భగభగ మండే మంటల్లో ఆహుతవాలనుకుంటాను!

విస్తృత ప్రాతిపదికమీద రచనల్ని మౌలికంగా రెండు విధాలుగా విభజించి చూడవచ్చు. మొదటి రకం కల్పితాలు. రెండవ రకం వాస్తవాలు.

”ఆనకట్టలు ఆధునిక దేవాలయాలు” అన్నారు నెహ్రు. అయితే ఇప్పుడు అవే ఆనకట్టలు శవాల దిబ్బలకు నిలయాలవుతున్నాయి.