Category Archives: ప్రిజన్ పేజి

  అనగనగా ఆకాశంలో ఒక తెల్లని పావురం ఉండేది. ఆ పాపురం తన దిన చర్య ఆహారం కోసం తిరుగుతూ ఉండేది. పావురం ప్రయాణిస్తు వుండగా ఒక ఎర్రని గులాబీల తోట కనిపించింది. ఆ పావురం రోజు ఆ తోటపై నుండి విహరిస్తుండేది.

  ఒక రాజ్యంను విక్రమ ఆధిత్యవర్మ రాజు పరిపాలించేవాడు. ఆ రాజ్యంలో యువకుడు పనిపాట లేక సోమరిపోతులుగా అడుక్కునే వృత్తిలో వుండి పోయారు. రోజు అడుక్కునే ఆశ్రమంలో రాత్రికి పడుకుని మళ్ళి ఉదయమే అడుక్కునే వారు

నేను జైల్‌కి వస్తానని కలలో కూడా అనుకోలేదు. ఒక కార్పొరేట్‌ ఆఫీసులో హెచ్‌.ఆర్‌. మేనేజర్‌గా పని చేస్తున్న నేను జైలు కొచ్చానంటే, చదివే మీకు చాలా ఆశ్చర్యంగా ఉండొచ్చు.

గత మూడు సంవత్సరాలుగా భూమిక చంచల్‌గూడ మహిళా కారాగారంలో మహిళా ఖైదీల సంక్షేమం కోసం పని చేస్తోంది. కౌన్సిలింగ్‌, న్యాయ సహాయం వారి పిల్లల చదువు సంధ్యలు, రిలీజ్‌ తర్వాత వారు తిరిగి తమ ఇళ్ళకు వెళ్ళేలా వారి

టైం బాగుంది అప్పారావు: పాపారావు నా టైం బాగుండాలంటే ఏం చెయ్యాలి

పూర్వం మాళంక రాజ్యానికి వీరసింహుడు అనే రాజు ఉండేవాడు. అతనితో పనిచేయడం దర్బారులోని అధికారులు, మంత్రులకు కత్తిమీద సాములా ఉండేది.

ఒక గ్రామంలో బలమైన ఒక ఆబోతు ఉంది. అది మిగిలిన జంతువుల పట్ల చాలా భయంకరంగా ప్రవర్తించేది. తనకు ఎవరూ సాటిరారన్నట్లు తిరిగేది.

పూర్వం రామాపురంలో రామయ్య సోమయ్య అనే అన్నదమ్ములుండేవారు. అన్న రాజయ్య ఎంతో కష్టజీవి. తమ్ముడు సోమయ్య మహా సోమరిపోతు. రామయ్య ఎల్లప్పుడూ కష్టపడ్తూ వుండటం వల్ల ఆరోగ్యంగా ఉండేవారు.

అనగనగా ఒక రాజు. ఆ రాజు ఎందరో చక్రవర్తులను ఓడించి విస్తారమైన సామ్రాజ్యాన్ని ఏర్పాటు చేశాడు. దాంతో పాపం అతనికి ప్రాణ భయం పెరిగిపోయింది.

ఒక రాజు ఉండేటోడు. ఆయనకు వేటాడుడు అంటే చాలా ఇష్టం. రోజూ అడవికి పోయి ఏదో ఒక జంతువును చంపేటోడు. అట్లా చంపనిది ఆయనకు నిద్ర పట్టేది కాదు.

అనగనగా ఒక ఊళ్ళో రాజు అనే యువకుడు ఉండేవాడు. అతను చాలా అమాయకుడు. అదే ఊళ్ళోని వీర్రాజు అనే భూస్వామి దగ్గర రాజు కూలి పని చేసేవాడు. రాజుకి భయం ఎక్కువ.

  అలుపెరుగని ప్రయాణంలో ఆకస్మిక విరామం… విరమణ! జగమెరిగిన విధి నిర్వహణలో

  ఒకరోజు కొంగకి బాగా ఆకలి వేసింది. చెరువులో నుంచొని ఏ చేపను తినాలా అని ఆలోచిస్తూ ఉంది. ఆ రోజు చెరువులో చాలా చేపలు ఉన్నాయి.

  అనగనగా ఒక ఊళ్ళో తుంటరి నక్క ఒకటి ఉండేది. దానికి ఒంటె మాంసం తినాలనిపించింది. అందుకు ఒంటెతో స్నేహం చేసింది.

  ఒక ఊళ్ళో రాజయ్య అనే ఒక వర్తకుడు ఉండేవాడు. అతను ఒకసారి వరహాలతో నిండిన తన సంచిని పోగొట్టుకున్నాడు. చాలా బాధపడ్డాడు. తిన్నది ఏదీ రుచించేది కాదు. ఏ పనిలో ఉన్నా అదే గుర్తుకువచ్చేది.