Category Archives: కవితలు

ప్రేమతో పరిమళాన్ని చిందించే హృదయాన్ని సైతం వదలవు కదా

చౌరస్తాలో నిలబడ్డ బిడ్డా! నాలుగు దారులూ కాక ఏ దారిలో వెళ్ళిపోయావో! ఓటమి

నువ్వు లేని ఈ పెళ్ళి రోజు పీడ కలలా ఉంది తలచుకుంటేనే దుఃఖం తుఫానులా తరుముకొస్తూనే ఉంది

వాడూ నేనూ ఎదురెదురుగా కూర్చున్నాం టేబుల్‌ మీద టీ పొగలు కక్కుతోంది ప్లేటులో ఉస్మాన్‌ బిస్కెట్లున్నాయ్‌

  ఏమిటి, ఆ పాలుగారే చెంపలపై నల్లగా… అది మసా? కాదు కాటుక అంటించుకుంది… ఏమిటి, ఆ ఆల్చిప్పల్లాంటి పసికన్నుల్లో ఆ నీరు… అవి కన్నీళ్ళా?

  ఆమె అంతే! వేళ్ళూనుకున్న పుట్టింటి మన్నును తొలుచుకొని అంటుమొక్కై మెట్టింటి వనంలోకి తరలొస్తుంది!

నే పోతున్నా ఒంటరిగా…నే పోతున్నా నిటారుగా… నిలువెత్తు వృక్షంలా

నిండు ముత్తైదువ మన తెలుగు ముచ్చట గొలుపే తొలిసంధ్య వెలుగు అనుస్వార రూప అక్షరాల జిలుగు

నేస్తమా! ఎంత పని చేశావు? అంత తొందర ఏమొచ్చిందని?

ఎప్పుడు ఫోన్‌ చేసి అలా పిలిచినా ఏంటి సుమీ ఎలా ఉన్నావు తల్లీ అని ఆప్యాయంగా పలకరించేది

వంటగదిలో చెమటలు కక్కుతూనో దండెంమీది బట్టల మడతలవుతూనో ప్రరవే సభలకు పరుగు పరుగౌతూనో

కాస్త దుఃఖాన్ని ఆపండి! నివాళుల పూలమాలలు వేసింది చాలు!

మోముపై ఎప్పుడూ చెరగని చిరునవ్వు ప్రశాంతత నిండిన

మిణుకు… మిణుకు… మంటున్న చుక్కల గుంపు మసక కాంతిని వెదజల్లుతూ

నా బంగారు తీగా! నా ఏకాంతంలో ఒక అంకెను మాత్రమే

తెలుసు… ఏ క్షణంలోనైనా ఆ పిలుపు వస్తుందని కాదనలేని… కాస్సేపైనా ఆగని