Category Archives: కవితలు

పుట్ల చిరునవ్వుల ఆహ్వానం నాకు శాశ్వతం అనుకున్నాను అప్పుడే పూచిన పువ్వులా వికసించి

ఆ అరుణోదయం హద్దుల మీద మనసు భాష పంచుకుందామనుకున్నా!

సముద్రం అల్లకల్లోలమవుతుంది అనంతమైన కల్మషంతో

ప్రపంచమంతా… ముందు… ముందుకు పరుగెత్తుతున్నది…

  అవును… యుద్ధానికి పిలుపు… కణకణమండే కాగడాలతో రుద్రమూర్తులై ఉరకండి…

  కొండల సందుల నుండి చందమామ తొంగి చూస్తుంది కొబ్బరి ఆకుల నుండి సూర్యకిరణాలు

  వాళ్ళు గోడకు దగిలించుకున్న రాధాకృష్ణులు కారు…

  బాలికా విద్యకు బలమైన పునాది వేసిన తొలి ఉపాధ్యాయురాలు బడులెన్నింటినో నెలకొల్చి బతుకునిచ్చిన మహనీయురాలు

  విచక్షణ కలిగిన విద్యావంతురాలై ఎల్లచోటులా తన ఉనికిని చాటుతూ

పొగడ పూల నక్షత్రాలు రాత్రంతా చేస్తూనే వున్నాయి తపస్సు నిర్నిద్ర కళ్ళతో

  అమ్మా ఆడదే భార్యా ఆడదే కూతురు మాత్రం వద్దా నాన్నా

చిన్నారి తల్లులారా, చిరు దీపపు వెలుగుల్లారా అమ్మ కొంగు చాటు బిడ్డల్లారా మనవాడేనంటూ, మగవాళ్ళను నమ్మి మోసపోకండి

సాటి ఎక్స్‌ క్రోమోజోమ్‌తో నన్ను కలపకు ప్రభూ… తన ప్రార్థన

అర్థమరేత్రి, సూరీడు నిద్దరలేశి పరుగుదీశిండు – ఇంకా పొద్దుకు యాలకాలే,

  ముచ్చెమటల తడిలో ఊరబెట్టిన ఊబకాయాల్ని అనువుగా

  నిన్నటి తలపుల లోగిలి చిమ్మి మది గదులను అద్దంలా దిద్ది