Category Archives: కవితలు

మేమంతా సిగ్గుపడుతున్నాం దించుకుంటున్న తలలతో దుక్కబావులమై నిజంగా…

మండుటెండల్లో పిల్లోడి బొక్కుల కోసం మట్టి మోస్తుందామ్మ! తారు రోడ్డులో

అవును… ఆమెకు మిగిలిన ఒ ఒక అస్త్రమది..

మనుషులిప్పుడు మానవబాంబులై పేలుతున్నారు నరహంతకులు పాపపుణ్యాలు వల్లెవేస్తున్నారు బచ్చాగాళ్ళందరూ

  ఏది అనుభవించానో అది అమృతం ఏ వాసనని ఆఘ్రానించానో

  నీవు ఆదుకోకపోవడం నిరాశే కల్గించినా అది ఒక రకంగా ‘దిక్‌ సూచికే

  ఓరోరి తమ్ముడు ఒక మాటినరా తమ్ముడు మద్యానికి బానిసై కాయమంత చెదలైన తాగుతూ, ఊగుతూ తైతక్కలాడుతూ తాళి కట్టిన పెళ్ళాన్ని తరిమి తరిమి కొడతావ్‌ కట్టుకొన్న పాపానికి కర్మంటు సరిపెడితే మైకమంత దిగినాక, బుజ్జగిస్తు, బులిపిస్తూ నంగి, నంగి మాటలతో ఒట్టు, నిట్టూర్పులతో నమ్మలేని నైజానికి న్యాయం దొరకని అతివ అవనిలా భరిస్తూ సాగుతోంది … Continue reading →

  పల్లెటూళ్ళలో కూడా బ్యాంకులుంటాయి. ఆ బ్యాంక్‌ పైన

  దినదినాం దీపాంతల్లె అయిపోతాంది పాణం

వారి నవ్వులో సాధికారత ఉంది వారి నడకలో భవిష్యత్తు దర్శనం ఉంది వారు రాబోయే తరాలకు వేగు చుక్కలు

రైతుకు పక్కలో బల్లాలు…! కరవులు, వరదలు, ప్రభుత్వాలు…!!

మనసుని మెలిపెట్టే వ్యథలెన్ని ఉన్నా మత్తుకు వశమై బజారున బడకుండా

అవును… రాధికా…! మన మెదడు మనకే శత్రువు కాదని చెప్పను… కానీ…

ఏగులు వారంగ కల్లాపు సల్లుతాంటే వంగి ముగ్గెత్తాంటె

  లేలేత కుసుమాలను ముళ్ళు, మూకుమ్మడి తోడేళ్ళై చిన్నాభిన్నం చేస్తుంటే

  యుగాలు మారినా, తరాలు మారినా, అంతరాలలో మార్పేది ఓ నిర్భయ, ఓ పసికందు, ఓ చిన్నారి, ఓ ఆడపదార్ధం చాలు