Category Archives: కవితలు

  ఆమె పాలరాతి సౌధంలో అందంగా మలచి అలంకరించిన

  తొలి ప్రేమ ఉదయించిన క్షణాలలో వారిరువురూ ఒకరికోసం ఒకరు ఉదకమండలాలు, పూలవనాలు

వెళ్ళిపోవడం కుదిరే పనికాదు ఇంటిని మూటగట్టుకుని భుజాలపై వేసుకుని

  కరిగేసింది… ఇప్పటివరకూ నింగిని తాకిన ఆ ధైర్యమూ, నిజాయితీ, ఆ మేఘం ఇప్పుడు చల్లనైన కన్నీటి వర్షం కురిపిస్తోంది. ఎన్నాళ్ళకెన్నాళ్ళకు ఈ కన్నీటి రుచి తెలిసింది మళ్ళీ!!

  నిశీధిని చూసేందుకు కళ్ళు కావాలా? నీ గుండెలో గూడు కట్టుకున్న గాఢాంధకారం పేరేమిటి? వెలుగును చూపేందుకు సూర్యుడు రావాలా?

  అమ్మగా, ఆలిగా, ఆదిలక్ష్మిగా అన్ని రూపాలలో కొలుస్తూ, అడుగడుగునా హింసిస్తూ

  ఉన్న అన్నం అందరికీ సర్దిపెట్టి ఆగని ఆకలిని మంచి నీళ్ళతో చల్లార్చుకుని తృప్తిగా నెమరేసే ఆవులా…

  ఆమె జీవితం ఒక సౌగంధ్య పరిమళం ఆమె పాదాలతో తడిసి ఏరు పరిమళిస్తుంది ఆమె పాటలు విని మేఘాలు వర్షిస్తాయి ఆమె నవ్వుల వాన

  ఒళ్ళంతా ఉక్కపోతతో తడిసి ముద్దయింది బురదలో దూరి

  అతడు గుర్తుండే ఉంటాడు… పసిప్రాయంలోనే ప్రాణస్నేహితుడిగా నమ్మిన ప్రేయసి కోసం నరాల్ని

‘అమ్మ’నౌతున్నాననే గర్వం మోములో దాగని దరహాసం ‘ఆడా’, ‘మగా’… అంటూ ఆరాలు

చుక్కల నడుమాటి చుక్కాని చుక్కా, నేలకు వచ్చావా అమ్మా… చల్లాని తల్లీ కడుపుల నువ్వు,

తూనీగ రెక్కలు చాచి రమ్మంటుంటే గోగుపూల జాబిలి జాజిమల్లి పరిమళాలకు

  తరాల తీరు మారుస్తూ అల్లాదీన్‌ అద్భుత దీపం గూగుల్‌ అసిస్టెంట్‌ సెల్‌ ఫోన్‌కి తనే రెసిస్టెంట్‌

  పర్యావరణ రక్షణంటు అరచి గీ పెడుతూ, స్వార్థపు టాలోచనలు సర్వత్ర

  సంపన్న దేశాలకు శ్రామిక దేహాల కాంక్ష ఖరీదైన ఖండాలకు కారుచౌకగా కాయాల వలస