Category Archives: కవితలు

ఓహో సుమబాలా ! మనిషి మనసును గెలిచిన మధుర మధుబాలా అరదాల సుందరీ మనసున మయూరి ఎన్నెన్ని రంగులో నీకెన్ని హొయలో చేతిలో ఇమిలేవు

కరోనా వచ్చె చూడు కరువు వచ్చె చూడు ప్రాణం ఎప్పుడు ఉంటుందో పోతుందో తెలియని పరిస్థితి చూడు ప్రైవేటు బడి తీరు చూడు

రాశి ఫలాల కోసం వెంపర్లాడితిమి కదా! రాజ్యపూజ్యాలను వెతుకుతూ ఆ పంచాంగంలో… విజృంభిస్తున్న వైరస్‌ గురించి విప్పి చెప్పిందా ఆ గ్రంథం?

ఉమ్మ నీటిలో కదులుతున్నప్పుడే… కమ్మనైన నీతి కథలు వినిపించండి! ఉగ్గునూరి గుక్క గుక్క తాగించేటప్పుడే విచక్షణా స్తన్యాన్ని రంగరించండి!

ఈ మహమ్మారిని తరిమేయాలనే ఆవేశం అరదరిలోనూ వుంది కానీ ఆచరణ కొరతయింది! లోకాన్ని దాని విషకోరలతో అడుగడుగు వేసుకుంటు

సృష్టికి మూలం తానై అవనికి ఆదర్శమై జననిగా జగతిలో తన ఒడే తొలి బడిగా తన మాటే తొలి బాటగా ధైర్యసాహసాలకు నిలయంగా

బాపురే కలం నుండి బ్రహ్మ కవిత పుట్టాలి తిస్రగతి చతుస్రగతి సహస్ర గతుల సాగాలి! మాత్రా ఛందస్సులకు మధురిమలను కలిగించే

చిట్టితల్లీ! చిట్టితల్లీ! చిదిమావెందుకు తల్లీ! నీ చిన్ని బొమ్మని పోఁ… ఐ హేట్‌ మమ్మీ ఆఁ.. ఆఁ… నా క్యూటీ జడలు జుట్టంతా కుదిపి పాడుచేసింది.

తనివి తీరనంతలా ఆస్వాదించడం, అనుభూతించడం ఆరాధించడమే కదా! అయితే… నేనూ ప్రేమిస్తున్నా…నిరంతరం నా హృదయాంతరాల్లోంచి… అదే పనిగా

  అమ్మా! ఒక్కరోజు కూడా నీ మాట విననందుకు నీ కొడుకు రోహిత్‌ని

  మనసు బాగాలేని వేళల్లో దారూషిఫా మసీదు మైదానాల్లోకి వెళ్ళండి

  పుడుతూనే.. ఆమె నొసటికి దిష్టిచుక్కై తోడొచ్చింది బొట్టు. చిట్టి చేతుల నుంచే…

  చుక్కల ఆకాశంలో కాలపు ముళ్లను బిగించి, తనదైన ఇంటి పరిసరాలకు తానే గౌరవ అతిథిగా నిలబడి

  ఒక మనిషి ఆడ అయినా, మగ అయినా… సమాజపు చట్రంలో జీవిత విధానపు రంగుల రాట్నంలో, విభిన్నంగా, ఎదురువాటంగా తిరగాల్సి వస్తే,

ఎవరూ ఆమెనా…? మొగుడు చచ్చిపోయిండుగా…? ఈ మాటల తూటాలు కొన్ని కోట్లాదిమంది

  గాలి సుతిమెత్తగా కదులుతోంది… దట్టమైన మేఘాలు నల్లగా ఆకాశాన్ని పర్చుకున్నాయి… ఆకుపచ్చని వాసనేదో తియ్యగా కదులుతూ వెళ్ళిపోతోంది…