Category Archives: కథలు

ఇంగా అనే అమ్మాయి ఒక ఊళ్ళో నివశిస్తూ ఉండేది. ఆ ఊరు చాలా చిన్నదిగా ఉండటం వలన పేరుపెట్టాలనే ఆలోచన ఎవ్వరికి రాలేదు. ఊరు చిన్నదే అయినా అక్కడ చాలా ఇళ్ళు ఉన్నాయి. ఆ ఇళ్ళన్ని చాలా చిన్నవిగా

రెండు కళ్ళూ తెరుచుకున్నట్లే వున్నాయి. కుడికన్ను బాగావాచివుబ్బింది. తాజాటమోటోలాగా కళకళలాడే మొఖం, చివికిపోయినట్లుంది. శరీరపు అందమంతా ఎముకలై గూడుకట్టింది, ఆమెను చూస్తున్న కిషోర్‌కు గత

అది ప్రముఖ సైకాలజిస్ట్‌ రమణి కన్సల్టెంట్‌ రూము. ఆ రూమంతా నిశ్శబ్దం ఆవహించి వున్నది. డా|| రమణికి ఎదురుకుండా 18 సంవత్సరాల మధురిమ, పక్కన 45సం||రాల ఊర్మిళ కూర్చొని వున్నారు. మధురిమ

ట్రింగ్‌…ట్రింగ్‌…ట్రింగ్‌… హాల్లో ఫోన్‌ రంగవుతుంటే, బెడ్‌రూంలో  జడ వేసుకుంటున్నదల్లా… బాబును వాకర్‌తో

తలుపు తాళం వేసి బైటికి నడుస్తూ కన్నీళ్ళు తుడుచుకుంది సుజాత. తలుపు వెనక గదిలో ఒంటిరిగా బలహీనంగా ముడుచుకుని పడుకున్న తల్లిని తలుచుకుంటే

చాలాసేపటి నుండి తను చీకట్లోనే కూచోని వున్నట్లు అప్పుడు గ్రహించింది అనురాధ.

ఉదయం నుండి ఆకాశం మబ్బులు కమ్మింది. ఒక్కో ఉదయం మనసు మౌనంగా ఉన్నట్లుంటుంది. పగటిని కూడా శీతలంగా మార్చే మంత్రం మబ్బుల్లోనే ఉంటుంది.

కళ్లు ఎవర్ని చూస్తున్నాయో! ఎందుకు చూస్తున్నాయో! రెప్పలు ఎత్తుతున్నాది

మా ఆయన పరుశురాముడు, శౌర్యంలో ఏమోగాని క్రోధంలో మాత్రం ‘అపరశురాముడే’!

నీరజకు మెడిసిన్‌ చదవాలని…. డాక్టరవ్వాలని కోరిక వుంది. కానీ పరిస్థితులు అనుకూలించక పోవటం వలన

రాధ, తన సహ ఉద్యోగురాలు స్వప్న ఎపి ఎక్స్‌ప్రెస్‌ రైలును అందుకోవ డానికి ఢిిల్లీ రైల్వే స్టేషన్‌లో రెండవ తరగతి

ఆదివారం పొద్దున్న తొమ్మిది గంటల సమయం…     నాన్నమ్మా…. గట్టిగా అరుస్తూ నాన్నమ్మ సీతమ్మను

”రంజనీ! నిన్ను పదివేలు డ్రా చెయ్యమన్నాను, చేశావా?” న్యూస్‌ పేపర్‌ చదువుతూ అడిగాడు ఆనంద్‌.

అర్ధరాత్రి రాణి ఇంటి తలుపుని ఎవరో తట్టడం కొత్త కోడలి అడుగుల శబ్దంలా మెల్లగా, మెత్తగా పాద శబ్దాలు ఇంకెవరికీి వినపించక పోయినా రాణికి మాత్రం

నీతో మాట్లాడి ఎన్నేళ్లయింది… గుండె పాతరను తవ్వి నీ గురుతుల గురుములను కొలుచుకొని ఎన్నాళ్లు గడిచిపోయినాయి… చాన్నాళ్లకు మొన్నొక సారి, ఆ కొండమింద నుంచి దిగి వచ్చిన ముసురుమబ్బు నీ తలపులను మోసుకొచ్చి నన్ను తడిమేసి తడిపేసి పోయింది. నీకు తెలియదేమో, నేనిప్పుడు ఏడాదిగా ఏడుకొండల కాళ్ల దగ్గర కుదురుకొని ఉండాను. ఆ మొయిలు నా … Continue reading →

ఎంతయినా నీవు పాషానివే. చదువుకొని యింత పెద్ద ఉద్యోగం చేస్తున్నావుగాని సామాజిక స్పృహ బొత్తిగాలేదు. ఎన్ని చెప్పు మీ ఆడోళ్ళ బుద్ధంతే. ఏమయింది ఉపోద్ఘాతం లేకుండా విషయం డైరెక్టుగా చెప్పొచ్చుకదా.