Category Archives: కవితలు

  మల్లెపువ్వంటి మానసిక అందాల మగువ బాధల కుంపటి నుండి గాధల సంపుటికి ఎగిసిన తెగువ

  మూడు నిమిషాల్లో ముగిసే ముద్దుల చీకటి ఆటలో ముచ్చట తీర్చుకొని… ముప్పై ఆరు వారాలపాటు

  నువ్వొక ఉత్ప్రేరకానివి అలవాటు పడ్డవాళ్ళదే కానీ నీ తప్పేమీ లేదంటూ… నీ పనే మత్తు చల్లడం కదా…

ఋతువులు ఆరేనని తెలుసు కానీ నా ఋతుచక్రంలో నేనో బందీనౌతానని చిన్నప్పుడు తెలియదు

  ఇవి పారుతున్న చెమట చుక్కలు కావు పరిగెడుతున్న రక్తపు రహదారులు

  గర్భస్థ శిశువులు మరణభయంతో వణుకుతున్న చోట ప్రాణవాయువు అందక పసిప్రాణాలు గాలిలో కలుస్తున్న చోట స్వాతంత్య్రం వచ్చిందని నమ్మిన ఓ పసిమొగ్గ

  ఆర్థిక స్వాతంత్య్రపు పెనుగులాటల్లో గెలిచావో… ఓడావో అలిసిపోయి వాలిన నీ రెప్పలకు

  కార్యాలయంలో ప్రవేశించగానే అంతా లేచి నమస్కారాలు పెడుతుంటే అర్థరాత్రి వరకు కాళ్ళు పట్టిన చేతులు

  నేనొక విశ్వప్రేమికురాలను ఈ విశ్వమంతా నేను వ్యాపించాను నేనొక నదీ ప్రేమికురాలను

  ముందుగా వాళ్ళు ముక్కు చెవులు కోశారు ఆనక అగ్ని పరీక్ష అన్నారు

  She is a bad bad bad girl వాడు అల్లరి పెట్టాలని చూస్తాడు కానీ ఆమె ఎత్తుకి పై ఎత్తులలో దిట్ట…

  పగటి సూరీడి వంటికి తమ కంటి కాటుకంటి మసక వెలుతురు నిరీక్షిస్తున్న గ్రామ ఆకాశ సగాలు… సరిగ్గా ఆ సమయానికి

  ఇష్టమనుకున్న అబ్బాయితో, స్కార్ఫ్‌ కట్టి రయ్‌మని బైక్‌పై దూసుకెళ్తుంటే నీ ఇమ్మెచ్యూరిటీ చూడటానికి

  ఓ నరసక్కా, ఓ స్టెల్లా, ఓ మౌలాబీ ఆడెవడో దేశాన్ని ముందుకు తీసుకుపోతా అంటాండే! మీరేమో ఆ ఎనకటెప్పుడో అమ్మమ్మలు, నాయనమ్మలు

  వసంతమేదో అర్థాంతరంగా ముగిసిపోతున్నట్లుగా దేహ ఋతురాగానికి అంతరాయం

  ధైర్యం ఆరిపోతేనే పిరికితనపు చీకటి ఆవరిస్తుంది. నమ్మకం చిగుర్లు రాకపోతేనే