Category Archives: కవితలు

మునిగి తేలినప్పుడే జీవితం లోతెంతో తెలుస్తుంది.

పురిటి గుడ్డలో తలెత్తి చూస్తే పితృ స్వామ్య పడగలో నా తండ్రి నగ్నపు నా శరీరాన్ని తన విలువల బట్టతోకప్పేసి భద్రంగా తన గుండెలకు హత్తుకున్నాడు… అప్పట్నుంచి బానిస బాండేజీలను ప్రశ్నించిన ప్రతిసారి పేగు ప్రేమను దాచి నాన్న నన్నువెలివేస్తూనే ఉన్నాడు… ఓ ఇజాన్ని నమ్మినందుకు ఇంటినుంచి వెలివేసిన వాడు కులాన్ని కాదన్నందుకు కుటుంబం నుంచి … Continue reading →

ఒకప్పుడామె పారిశుద్ధ్య కార్మికురాలు మానవ విసర్జితాలను ఎత్తిపోసే శ్రామికురాలు

ఉరి తియ్యడ మొక్కటే తక్షణ పరమావధిగా

పూల వాసనకు హృదయం పరిమిళిస్తే! పసిబిడ్డల నవ్వుకు మనసు నర్తిస్తే!,

నీ మెడలోని గులాబీదండని అడుగుదామనుకున్నాను.

(ప్రముఖ హిందీ అనువాదకురాలు శ్రీమతి శాంతసుందరి గారికి క్యాటరాక్ట్‌ ఆపరేషన్‌ జరిగినప్పుడు)

అణువణువునా ఆప్యాయత నింపుతున్న అమ్మలూ! అడుగడుగునా అభిమానం పంచే అక్కలూ!

క్షణాలు పరుగులు తీస్తుంటాయి. వాటితోపాటు ఉరకలెత్తలేని మనసు

మనస్సు కాగితం పైన ప్రేమ పేరు రాసుకొన్న నీటి అలలపైన దాని రూపాన్ని చూసుకొన్న

ఒక వుదయం ఇంధ్రధనుస్సు మన పెరట్లో వచ్చి వాలినవేళ

ఈ భూమ్మీదకి వచ్చినప్పుడు తొలిసారి స్పర్శించిందీ ఎత్తుకుందీ

వాళ్ళిద్దరూ ఉద్యోగస్తులే జీతం -గీతం, బరువు – బాధ్యత

కన్నీళ్ళు రోదిస్తున్నాయి ఇంకెన్ని గుండెలోతుల్లోంచి స్రవించాలని

విస్మయ పరిచే దుస్సంఘటనలు పెద్ద, చిన్న తారతమ్యాలు లేక