Category Archives: కవితలు

చీకటి పేగుల నీడన అంటరాని మొక్కలుగా

సృష్ఠికి బ్రహ్మ బిడ్డకు అమ్మా

వేటగాడి నైజం వేటాడటమే జింక పిల్ల చటుక్కున

మనతో ఉంటూ మనలో తిరుగుతూ మనమధ్యలో మనుగడసాగిస్తూ మనపట్ల ప్రేమను కురిపిస్తూ నమ్మిన బంటులా కనిపిస్తూ వెనుక గోతులు తీసే గుంటనక్కలు

లేచిన ప్రతికెరటం పడిపోవుట ఖాయం పడిపోయిన ప్రతికెరటం లేచుట అనుమానం

గగనంలో గాన ప్రతిగానాలు పరము నుండి జాలువారిన

యువతీ నీ అడుగులు అభివృద్ధివైపు మలుపు

పల్లవి :  హిజ్రాలంటే ఎవరు ?          గొప్ప మానవత్వమున్న వజ్రాలు ||2||

ఏదో వెలితి రూపం లేని బాధ

నాటి మేము అమానవీయతకు ఆహుతైన బలిపశువులమై

అక్కా ! అనే పిలుపు అపరిచితమేమీకాదు నాకు

నగరం నడిబొడ్డున కుల కుతంత్రం మరోసారి

ఎదగడానికి ఎందుకురా తొందరా ఎదర బ్రతుకంతా చిందర వందరా అన్నాడో కవి

ఎప్పుడో విన్న పిలుపే ఇప్పుడు ఎదుట నిలబడింది

నువ్వొక మనిషివో – మృగానివో సాడిస్టువో – సైకోవో

నవనాగరిక సమాజంలో యుద్ధం నడుస్తూనే ఉంది