Category Archives: కవితలు

  గర్భస్పర్శని విడిచి వచ్చాక నా ప్రపంచం నుంచి నేను బయటపడతాను వచ్చిన ప్రపంచానికి వీడ్కోలు పలికి

కొన్ని సార్లు నువ్వు నాతోనే వున్నావనుకుంటా.

వైరుధ్యాలు లేని జీవితం – అసాధ్యం వైషమ్యాలు లేని జీవితం – అసాధ్యం

ఎన్నడూ చూడని దృశ్యం అశృవులు రాల్చడానికి కళ్ళు కూడా సిగ్గుపడుతున్నాయి

కదలని కలాన్ని అదిలిస్తూ కాలానికి కవిత్వం అద్దుదామనుకుంటాను. కళ్ళముందు పరిగెత్తే వాస్తవాలను

విద్య నేర్పిన గురువులారా అందుకోండి… శత సహస్ర వందనాలు పలురకాల వృత్తులకే వన్నె తెచ్చే

సంద్రం వైపు… అలా ఎంతసేపని చూస్తావు? చూసి చూసి నీ కళ్ళు

మీరు అనంతమై ఆక్రమించుకున్నప్పుడు రెక్కలు లేని పక్షులమయ్యాం మీరు ఆలోచనలై బంధించినపుడు

ఆమెది అన్నదమ్ముల్లా ఆస్థుల్ని పంచుకునే వారసత్వం కాదు అనురాగాన్ని, ఆత్మీయతను

కొన్ని జ్ఞాపకాల్ని లాలిస్తూ కూర్చుంటాను అనుభవించిన క్షణాలన్నీ పువ్వులై

నీ గర్భాన కొన్ని నెలలున్నాను నీ వంతు ఆహారం తిన్నాను

నేనే ప్రశ్నల పొదిని ప్రశ్నల్లోంచి జవాబులు

హృదయమెంత సున్నితం నేస్తం! అందుకే భగవంతుడు దాన్ని

బర్మా హింస అది చూసి

పల్లెను విడిచి అమ్మ రాదు పట్నం విడిచి వీడు పోడు.

లోపల కామిస్తూ బయటకు ప్రేమిస్తున్నానని