Daily Archives: March 4, 2019

అవి బొమ్మూరులో తెలుగు యూనివర్శిటీ ప్రారంభమైన కొత్త రోజులు. నన్నూ, మా గీతని సెమినార్లకు పిలుస్తుండే వాళ్ళు. కాలేజి మొహం ఎరగని నాకు యూనివర్శిటీకి వెళ్ళడం గొప్ప అద్భుతంగా ఉండేది.

ఆమె ఓ బంగారు తీగ హేమ-లత అవును, ఆయన చెప్పుకున్నట్టుగా ఆమె ఆయన పాలిట ఓ బంగారు తీగ.

నా పేరు పెరుమాళ్ళ రవికుమార్‌. నాది నంధ్యాల. నేను పొట్టి శ్రీరాములు తెలుగు విశ్వవిద్యాలయంలో ఎం.ఏ. చదివే రోజుల్లో మాకు ఎండ్లూరి సుధాకర్‌ గారు ఆచార్యులుగా ఉండేవారు.

మనుషులు శాశ్వతంగా భూమ్మీదే ఉండిపోరని తెలుసు కానీ ఇంత హఠాత్తుగా మాయమైపోతారని అస్సలు అనుకోలేదు. నిన్న హేమ ఇక లేరన్న విషయం తెలిసి మనసు పట్టేసేదాకా…

కాలం తానేంటో ఒక్కసారిగా చూపిస్తుంది… జీవితం అంటే ఇదే… అని చరిచి చెబుతుంది.

హేమలత ప్రరవే ఆవిర్భావ సందర్భం నుంచి నాకు పరిచయం. తొలి కార్యవర్గం సభ్యులుగా ఉన్నాము. పదేళ్ళ క్రితం అదే చిరునవ్వు, అదే పసిపాప ముఖం.

నా పేరు బుంగ మనోరంజితమ్మ. నేను భోగాపురంలో పుట్టాను. ట్రైనింగ్‌ టీచర్‌గా చదివాను. తర్వాత నా తల్లిదండ్రులు, ఏలూరు దగ్గర ఉన్న గుండుగొలను అనే

ప్ర.ర.వే లో చేరాక నాకు ఎంతోమందితో పరిచయం, స్నేహం కలిగాయి. ఆ సందర్భంలో హేమలత గారితో పరిచయం గాఢమైనది. అంతకుముందే ‘నీలిమేఘాలు’లో ఆవిడ ‘జ్ఞాపకాల తెరలు’ చదివినట్లు గుర్తుంది.

ఈ సువిశాల ప్రపంచంలో మనిషి పుట్టిన దగ్గర నుండి చనిపోయేవరకు ఎంతో మందిని కలుసుకుంటాడు. అందరూ బంధువులు కాలేరు.

ఢిల్లీలో ఆంధ్ర అసోసియేషన్‌ మరియు తెలుగు సాహితి వారు సంయుక్తంగా, కేంద్ర సాహిత్య అకాడమీ మరియు అప్పటి ఆంధ్రప్రదేశ్‌లోని ప్రరవేల సహకారంతో, తెలుగు సాహిత్యంలో స్త్రీ రచనలు

హేమలతక్క లేని లోటు ఒక రైటర్‌ లేని లోటు కాదు… ఆమె రైటర్లలో యూనిక్‌ రైటర్‌… కామన్‌సెన్స్‌తో ప్రపంచ లోటుపాట్లను విశ్లేషించగలిగే అన్‌ కామన్‌ ఉమన్‌ ఆమె!