Category Archives: కవితలు

– ఎన్.అరుణ విమానమెక్కి ఆకాశంలోనో రైలులో భూమ్మీదనో కాదు సముద్రం అలలమీద ప్రయాణం అలలకీ ఒక లయవుంది

– డా|| ఎన్.గోపి యాధృచ్చికమే కావొచ్చు ఆశ్చర్యం కూడా ఆనందమని వేరే చెప్పాలా!

– మూలం: సుజానాముర్ని, అనువాదం: సీతారాం ఈ రాత్రి నీకోసం ఒక దీపాన్ని వెలిగిస్తాను అనుభూతుల్ని కలిసి పంచుకున్న మిత్రులకోసం మమ్ముల్ని ఈపాటికే దాటిపోయిన వారి కోసం మా కన్నా ముందే ఓ ఉదాహరణై నిలిచిన వారి కోసం నేనో దీపాన్ని వెలిగిస్తాను

– మూలం: మౌరా ఎలారిమె (అనువాదం: నాగలక్ష్మి, ఇంటర్ ద్వితీయ; చైతన్య, ఇంటర్ ద్వితీయ) మా యింటిముదున్న అరుగుమీద కూర్చుని నన్ను నేనే ప్రశ్నించుకుంటాను… ఎటు వెళుతున్నాను నేను జీవించే ఆశ నాకేమైనా వుందా?

– సి. హెచ్. పభ్రాకర్ నాలాగా నీలాగా వారూ వుండాలంటే ఎలాగ? కాంక్షల కాశ్మీరాంబరాల్లోంచి ఆంక్షల ముసుగుదుప్పట్లదాకా ప్రయాణించినవాళ్ళు

– సీతారాం నాకేమైంది మీకేమైంది మనకేమైంది నందినికేమైంది ముందే వెళ్ళిపోయిన అమ్మానాన్నలు

– ఉషా రేవల్లి కొంతమందికి తాము కారణ జన్ములమని తెలియదు తాము అనాలోచితంగా వేసే అడుగుల జాడల్లో మరెందరో గమ్యాలు వెతుక్కుంటారని వారికి తెలియదు వెనుతిరిగి చూడకుండా, తమ ఉచ్ఛ్వాస నిశ్వాసాలను లెక్కపెట్టుకుంటూ

ఆంగ్లమూలం: ఎవరో! , అనుసృజనః సీతారాం నాకీరోజు పూలు కానుకగా వచ్చాయి. ఇవ్వాళ నా పుట్టినరోజేమీ కాదు మరే ప్రత్యేకతా లేదు. గతరాత్రి మేమిద్దరం తొలిసారి తగవులాడాం. నన్ను గాయపెట్టే మాటలెన్నో అన్నాడతను

– రేణుక అయోల చీకటి గుట్టుగా సరదాగా హాయిగా వుంటుంది వెలుతురు రానంతవరకూ.. చీకటి పరదాలు దింపుకొని

ప్రపంచీకరణకు వ్యతిరేకంగా లైంగిక హింసకు నిరసనగా గళాలనెత్తి పస్రంగాలు చేసి రంజింపచేసే రచయితుల్రు

తెల్ల మబ్బుల గొడుగులు పట్టుకొని కాపలా కాసే భటుల్లా బారులు తీరిన ఆకుపచ్చని కొండలు, సువిశాలంగా పరుచుకున్న గోదావరిపై

వెన్నెలకు రూపొచ్చింది సౌందర్యం నడిచొచ్చింది మనసుకు వయసొచ్చింది వయసుకు మనసు ఊపిచ్చింది

చేపలకోసం సత్యవతి వెంట నదికెళ్ళానా చేపలబదులుగా బుట్టలో నా బాల్యం!

పవ్రాహ అంతర్గత చలనాన్ని అనుసంధానించుకుని నదిని

ఎగిసిపడే భావాల్ని, బాధల్ని కుదిపి కుదిపి గుప్పెడు గోతాంలో కట్టేస్తే